37.000 km

37.000 km..... in één jaar,
hoe speelt een man die nog gaat werken het klaar?


37.000 km..... bijna de wereld rond,
was dat nog wel gezond?


37.000 km..... een klein beetje in mijn gedacht,
maar nooit verwacht.


37.000 km..... bij dag en bij nacht, door weer en wind
alleen of met een vriend


37.000 km..... soms verbeten, soms gezwind


37.000 km..... door een man die zijn fiets o zo bemint

Een randonneur op weg naar 30.000 km

30.000 km op de teller. Wat moet je daarvoor zijn? Een gek of een man gedreven door het fietsen. Ik hou het bij het laatste. Ieder zal er zijn mening over hebben, laat staan zijn vraagtekens. Wat drijft mij tot het schrijven van dit verslag? Niet dat ik wil pronken met dit getal, maar wel hoe ik er toe kom.
Laat ons beginnen met het begin van het jaar. Gedreven door de kilometers van 2006 (29250km) en een zachte winter wil ik de constante lijn van rond de 3000 km per maand handhaven.En tot heden is dat zeer goed gelukt. In de vorige jaren was dat met up’s en down’s.Toen trainde ik meer op kracht en snelheid, minder op afstand. Nu is het meer op de “fond”.Ik reed meestal langs de dijken, met als resultaat kilometers malen. Mocht ik meer rond getoerd hebben in het Pajottenland of andere heuvelachtige streken zou dit zeker en vast zijn invloed gehad hebben op de kilometers. Alles werd perfect uitgekiemd.De dagen op en af naar het werk waren meestal de herstelperiodes. De rustdagen en verlofdagen werden aangewend om kilometers af te leggen. Er was ook PBP waar ik volop voor trainde. De vraag bleef of ik op mijn elan kon doorgaan na PBP? Blijkbaar wel.Het was het jaar waar ik veel vrienden maakte.Jefke06, Dendijk, Zeevogel, Coeneke, Saskia, de mannen van de forumtocht in Heusden-Zolder, Minnaert, Marcelevélo en Kain. Men zal zich afvragen, heeft deze man niets ander te doen dan fietsen? Wel het antwoord is heel simpel, dit jaar was het eten, drinken, slapen en fietsen.Met een dikke 100km gemiddeld per dag rest er niet veel over om iets anders te doen.Dank zij mijn directe omgeving heb dit alles kunnen bewerkstelligen. Maar laat het duidelijk zijn, ik heb respect voor alle andere mensen die niet over de mogelijkheden beschikken om tot zo een resultaat te komen. Er zijn zoveel factoren die een rol spelen. Je omgeving,werk, huishouden enz…Ik kreeg dit jaar ook belangstelling in de pers, niet dat ik erom gevraagd had. Maar dankzij leden van www.wielertoerist.be zoals Socrates en Grinta of mensen die me opmerkten op de site kwam de pers bij mij langs. Het werden openhartige gesprekken zonder hoogmoed maar met een weergave zoals ik ben en altijd zal zijn.Ik sluit af met een mooi gezegde: “Mens sana in corpore sano”- een gezonde geest in een gezond lichaam. En is dat nu 1000 of 30.000 km of fiets je tegen 20 of 40 km/u dat is van geen belang. Het gezegde verwoord alles.

De resultaten van de Belgen PBP 2007

Een 100-tal Belgen moeten ongeveer van start zijn gegaan tijdens de PBP 2007.
Daarvan hebben ongeveer 80 de finish bereikt. Hier volgen de resultaten:

56:04 1720 VAN ROMPAY Marc
60:44 1561 WAMPACH Christian
62:33 6706 BREL Christophe
62:35 1830 PEETERS Gijs Ans Maarten
62:49 1828 BLOCKX Jan
64:22 6719 DE SMET Johan
66:41 6715 OYAERT Gerald
67:21 1473 GOOTS Bram Jan
69:56 1829 JOYEUX Marc
70:06 3890 PHILIPPETH André
70:18 1722 JORIS Alex
70:45 3880 VAN DE WYNGAERT Ludo
71:40 7404 DELOGE Jérôme
71:42 1721 VAN HUMBEECK Ludo
71:43 1726 TAX Jan
71:44 1727 OOMS Patrick
74:25 3572 VAN NUFFEL Norbert
75:34 6660 MERTENS Jozef
75:38 3898 THEYS Guido
75:53 3888 DESENDER Marc
76:03 3877 DEMEY Wouter
76:05 1718 ARTS David
76:05 6708 SIRIGU Pietro
76:33 3919 DE NIJS Daniël
77:06 1562 ESTREBEL Bruno
77:25 1560 GYSEN Michel
77:27 1723 LALOUX Pierre
78:07 1474 VANHOVE Denis
79:33 6709 PAELINCK Hubert
79:40 6714 BESARD Christophe
79:46 6718 BAELEN Willy
80:00 1559 CORDIER Michel
80:22 6711 DE COCK Gerrit
80:35 6716 DETOLLENAERE Pierre
80:35 6717 LUCQ Benoît
81:12 6723 DEMEULEMEESTER Jan
82:18 6722 GEVERS Constant
82:18 6721 KEPPENS Jurgen
82:18 6720 MAES Tom
83:29 3897 THIENPONT Luc
83:38 6712 CHEVROLET Rudi
83:46 3906 SALBERTER Stephan
83:47 3921 DARVILLE Alain
83:47 3930 VAN SCHEPDAEL Christophe
83:48 3885 GHESQUIERE Martin
84:45 3892 VILLETTE Guy
84:55 3931 FIEREMANS Marcel
84:56 3929 DE VOS Christiaan
85:03 3569 GOBEAUX Jean-Paul
85:26 3879 DE BOCK Jan
85:29 3925 BIARD Jean-Marie
85:47 3934 MEULEMANS Erwin
85:48 3895 LEFÉBURE André
85:53 3924 BOURGEOIS Roger
85:53 3896 GRANDJEAN André
86:07 3886 DESCHUYTENEER Marc
86:10 3915 DEMEULENAERE Willy
86:22 3922 DAMMEKENS Mandy
86:23 3904 SCLAVON Jean-Marie
86:33 3941 VYVEY Jean-Pierre
86:41 3923 BUNDERVOET Etienne
86:41 3918 DE VREESE Maurice
86:46 3882 ANSELME Raymond
87:05 3884 CORDIER Muriel
87:05 3887 DESCHUYTENEER Frederic
87:13 3920 DE BACKER Micheline
87:16 3939 DAMIEN Jean-François
87:43 3913 LAMMENS Geert
87:44 3912 LAMMENS Koen
88:01 7432 ALLEGAERT Wim
88:01 7433 VANHEE Tine
88:06 3894 TOP Adriaan
88:10 3933 VANEECKHOUT Andre
88:16 3908 NOLLEVAUX Claude
88:17 3907 PERREAUX Charles
88:18 3905 SCHAUTTEET Francis
88:22 3899 TANGHE Toon
88:28 3901 PONSEN Roger
88:32 3902 STOFFERIS Marnix
89:11 3935 DEMEYER Jacques
90:00 3940 VANBRABAND Stéphane Henri

Wat cijfermateriaal PBP 2007

In tegenstelling tot vorige edities zijn er meer opgaves. Maar liefst 27,7% gaven op. Andere edities rond de 16%.
De meerderheid bij de 90u-specials 36,8%. (Tandem-ligfiets). De groep met de minste uitvallers, zijn deze die starten op dinsdagmorgen (84u) met een opgavepercentage van 18,5%
In totaal waren er 5312 inschrijvingen.
80u: 1356 inschrijvingen - 907 aankomsten - opgave 28,1%
90u: 2969 inschrijvingen - 1962 aankomsten - opgave 29,4%
84u: 741 inschrijvingen - 575 aankomsten - opgave 18,5%
90u specials: 205 inschrijvingen - 124 aankomsten - opgave 36,8%
84u specials: 41 inschrijvingen - 34 aankomsten - opgave 27,7%

Bij de eerste doortocht in Carhaix zijn de meeste opgaves : 365

Leeftijden:
18-29: 152 - 112
30-39: 688 - 518
40-49: 1837- 1324
50-59: 1857- 1232
60-69: 718 - 401
70+ : 60 - 15

Eerste getal is inschrijvingen, tweede getal is aankomsten

Er naam 354 vrouwen en 4958 mannen deel.
Bij de vrouwen haalden 209 de finish

Er waren 3018 buitenlanders en 2294 Fransen.

De gemiddelde leeftijd vrouwen : 45
De gemiddelde leeftijd mannen : 49

Op 22/09 werd de laatste BRB gereden in Brunehaut, een plaatsje in Henegouwen aan de grens met Frankrijk.
Om rond 08u00 vetrokken met mijn vrienden Peter en Patrick voor wat een prachtige tocht zal worden. Bestemmingen zijn Ronquières en Strepy. Beiden bekend voor hun scheepsliften.
Er zijn een 5-tal controles onderweg. Deze zijn op en top verzorgd. (Bananen, koekjes, drank, chocolade, wafels). Zelfs op de laatste controle wordt ons gratis een streekbier aangeboden: “St Martin”. What’s a name?
Ondanks de goede weersomstandigheden rij ik 2 maal lek. Buitenband achteraan is blijkbaar
aan vervanging toe. Wat al ondertussen is gebeurd. De ganse organisatie lag in de handen van CC Antoing. Ik ontmoet er terug een oude bekende: Jean-Paul Fréderic. Een persoon
waarmee ik de BRM 1000 km in Orchies heb gefietst en tevens mijn kamergenoot.
Deze tocht staat met een grote stip aangeduid voor volgend jaar.

Op weg naar de 30.000 km

Na Parijs-Brest-Parijs is er nog één doel: 30.000 km.
Momenteel staat de teller op 28.050 km.
Om dit te bereiken fiets ik al 9 maanden rond de 3000 km/maand.
Dit is niet niets, als je weet dat ik nog ga werken. Vorig jaar strandde ik op 29.250 km.
Nu zet ik me de laatste maanden nog even door om mijn doel te bereiken.
Ik heb me voorgenomen om het volgend jaar wat rustiger aan te doen.
Wordt vervolgd.

Parijs-Brest-Parijs anno 2007

Het zit er weer eens op voor 4 jaar. PBP anno 2007 is voorbij. Je kan gerust stellen dat hij de geschiedenisboeken zal halen. Alleen al de weersomstandigheden hebben bepaald wat het uiteindelijk is geworden. Regen en nog eens regen (met bakken). Het regende opgaven
reeds voor Brest. Deels door de weersomstandigheden maar ook door het te snel starten. We zagen ze liggen in de kant, met een overlevingsdekentje over zich. Wat ons betreft, Marclevelo , De Nijs Daniel (Wambeek) , beiden voor de eerste maal en mezelf voor de derde maal kunnen terugblikken op een mooie PBP. Zonder te forceren, steeds onze tijd genomen voor wat te eten en te drinken en bij een strak tempo komen we uit tussen de 74 en 78 uit
Slapen deden we in Loudeac en Tinténiac, zij het op de laatste plaats op 4 bij mekaar geschoven banken, bij gebrek aan slaapgelegenheid in de slaapzaal. Onderweg kom ik Jefke 06 tegen, gaf nog blijk van frisheid. Ook mijn schoonboer (nam deel voor de 6° maal) kom ik een paar maal tegen samenmet zijn kompaan uit Aalter. Zij zullen nog eens overnachten in Dreux. En dan de sympathisanten, ze staan langs de weg met koffie, thee, koeken enz… gratis!!!!!!
Ze moedigen ons stuk voor stuk aan, dat is PBP op zijn mooiste. Je komt onderweg met allerhande nationaliteiten in contact. Het waren er 39 in totaal.
Russen, Amerikanen, Zuid-Afrikanen, Japanesen, Bulgaren, noem maar op. Soms houden we een praatje in het Frans, Duits of Engels.
In de controleposten is er alles voor handen, van warme tot koude maaltijden. Gelukkig was de neef van mijn vrouw mee met zijn mobilehome. Hier konden we terecht voor een extra warme kop koffie of wisselen van onze kledij. Op iets meer dan 220 km van het einde beslis ik om alleen door te gaan. Als alles meezit ben ik al gewassen en staat de wagen klaar om alles in te laden tegen als de andere aankomen. En het lukt me. Er haalt me zelfs niemand meer in, blijkbaar heb ik goed getimed. Zo dit is een klein verhaaltje over een grote tocht vol met verrassingen.

D-day nadert!

D-day begint te naderen. Nog enkele dagen en het is zover, Paris-Brest-Paris gaat van start.
Op zondag 19/08 om 15u00 moet ik me aanmelden met fiets op de controlepost te Guyancourt –Parijs. Controle van de verlichting en het bijhorende fluovestje. Na de keuring gaat het naar de inschrijvingstafel voor de verdere afhandeling van de documenten. Startnummer, documenten voor de volgwagen etc…
Op maandag 22u00 wordt de officiële start gegeven voor de mensen die hebben ingetekend voor de 90uur.

Wat aan de 16° Parijs-Brest-Parijs is voorafgegaan

Parijs Brest Parijs is een marathonrit over 1200km, af te leggen in minder dan 90u. Om te kunnen deelnemen dient men te slagen in brevetten van 200, 300, 400 en 600 km. Ze zijn gekend onder de naam BRM.
Sommige verklaren de deelnemers aan deze tocht als gek, voor anderen zijn het goden.
Enkel de deelnemer zelf kan over de tocht iets vertellen.
Hier volgt een stukje geschiedenis:
Paul Griffard is de grondlegger van PBP. Na Bordeaux –Parijs zocht hij naar een grotere uitdaging met name : PBP. In 1891 werd PBP geboren. De eerste tocht ging over de route national N12 met stopplaatsen als Mortagne-au-Perche, Laval, Saint Brieuc en Morlaix.
De deelnemers dienden daar hun routeboekje en ingschijvingskaart te laten afstempelen.
De eerste PBP was enkel bestemd voor de Franse Randonneurs. 207 Gingen er van start
met o.a 10 driewielers, 2 tandems en 1 normale stadsfiets. Zowel amateurs als profs deden mee. Deze laatste hadden wel begeleiding mee. De eerste winnaar was Charles Teront die de tocht zonder slapen in 71uur en 22 minuten volbracht. Er heerste een ware wielerkoorts.Duizenden Parijzenaars liepen uit voor de winnaar.
In 1901 werd deze tocht tweeledig: profs en de echte randonneurs.
Met een 10.000 FF voor de winnaar bij de profs en 2000 FF voor de winnaar bij de amateurs.
Bij de profs won Garin in 52 uur en 11minuten, bij de amateurs Rosiere in 62 uur en 26 minuten.
Vanaf 1911 mogen er geen voorrijders meer deelnemen. De profs blijven hierdoor in groep bij mekaar. Georget wordt de winnaar in 50 u en 13 min.
In 1931 wordt terug een splitsing doorgevoerd, namelijk de randonneurs die rijden onder Audax club Parisien en de profs onder Union des Audax Cyclistes Parisiens. Deze keer wint een Australische renner in 49u en 23 minuten. De eerste randonneurs in 68u en 30 minuten.
Er finishten ook 4 vrouwen, zij het wel op tandem (man-vrouw). De eerste vrouw die solo finisht is Mile Vasard. In 1995 breekt Keriouet Brigitte de besttijd bij de vrouwen. Ze brengt de tijd op 44u en 14 minuten.
In 1975 beslist men om het evenement om de 4 jaar te laten doorgaan. Het is ook de laatste keer dat hij vereden word op drukke wegen. Dit werd besloten na dat er tijdens deze PBP 2 renners verongelukten. Er kwamen 714 renners aan de start. En de winnaar was een Belg (De Munck) met 2 Fransen in een tijd van 43uur en 27 minuten. De periodes nadien loopt het aantal deelnemers op tot rond de 3500 van over gans de wereld. Amerkanen, Russen, Australiers….
In 1995 neem ik voor de eerste maal deel samen met enkele vrienden die aangesloten waren bij de “De Vliegende Spaak” in Baardegem. We eindigen in 69 uur en 28 minuten.
Niet slecht voor een eerste keer. Het ruikt naar beter. 4 Jaar later neem ik terug deel met de doelstelling mijn tijd te verbeteren. Maar de weersomstandigheden beslissen er anders over.
Ik krijg een klop van de hamer voor Loudeac. We spreken dan over dagtemperaturen rond de 37°C en ’s nachts rond de 24°C. Men spreekt nu nog van het “slagveld van Loudeac” met 16% van de deelnemers die Brest niet halen. Onderweg moet ik schuilen voor de stekende zon in een burgershuis. Een bereidwillige dame maakt plaats in de living voor een matras, koffie en chocolade.Ik slaap een 3-tal uren. Nadien sleep ik me verder tot Brest in de hoop dat het tij zal keren. Ik vlei me neer op één van de talrijke veldbedden die staan opgesteld in de plaatselijke sporthal. ‘s Morgens is het veel frisser en ik ben terug de oude. Ik kom mijn schoonbroer tegen en samen rijden we laatste 600 km uit. Mijn eindtijd is 73 uur en 28min.. Hiermee wordt het bewijs geleverd dat je zuinig met je krachten moet omspringen.
Ik hou er wel een mooie herrinering aan over. Mijn foto prijkt op de voorpagina van het boekje met de uitslagen. De winnaars(?) staan met een kleine foto te midden van het tijdschrift. Hiermee wil men bewijzen dat er geen winnaars zijn. 1° of 3000 ste. Er gaat evenveel respect uit naar de laatste als naar de eerste. Want deelnemen is belangrijker dan winnen.
Nu sta ik een voor de 3°keer voor deze uitdaging met een goede voorbereiding op zak, met meer ervaring, maar niet wetende welke verrassingen deze tocht deze keer zal brengen.

Parijs Brest Parijs is een marathonrit over 1200km, af te leggen in minder dan 90u. Om te kunnen deelnemen dient men te slagen in brevetten van 200, 300, 400 en 600 km. Ze zijn gekend onder de naam BRM.
Sommige verklaren de deelnemers aan deze tocht als gek, voor anderen zijn het goden.
Enkel de deelnemer zelf kan over de tocht iets vertellen.
Hier volgt een stukje geschiedenis:
Paul Griffard is de grondlegger van PBP. Na Bordeaux –Parijs zocht hij naar een grotere
uitdaging met name : PBP. In 1891 werd PBP geboren. De eerste tocht ging over de route
national N12 met stopplaatsen als Mortagne-au-Perche, Laval, Saint Brieuc en Morlaix.
De deelnemers dienden daar hun routeboekje en ingschijvingskaart te laten afstempelen.
De eerste PBP was enkel bestemd voor de Franse Randonneurs. 207 Gingen er van start
met o.a 10 driewielers, 2 tandems en 1 normale stadsfiets. Zowel amateurs als profs deden
mee. Deze laatste hadden wel begeleiding mee. De eerste winnaar was Charles Teront die
de tocht zonder slapen in 71uur en 22 minuten volbracht. Er heerste een ware wielerkoorts.
duizenden Parijzenaars liepen uit voor de winnaar.
In 1901 werd deze tocht tweeledig: profs en de echte randonneurs.
Met een 10.000 FF voor de winnaar bij de profs en 2000 FF voor de winnaar bij de amateurs.
Bij de profs won Garin in 52 uur en 11minuten, bij de amateurs Rosiere in 62 uur en 26 minuten.
Vanaf 1911 mogen er geen voorrijders meer deelnemen. De profs blijven hierdoor in groep
bij mekaar. Georget wordt de winnaar in 50 u en 13 min.
In 1931 wordt terug een splitsing doorgevoerd, namelijk de randonneurs die rijden onder Audax club Parisien en de profs onder Union des Audax Cyclistes Parisiens. Deze keer wint een Australische renner in 49u en 23 minuten. De eerste randonneurs in 68u en 30 minuten.
Er finishten ook 4 vrouwen, zij het wel op tandem (man-vrouw). De eerste vrouw die solo
finisht is Mile Vasard. In 1995 breekt Keriouet Brigitte de besttijd bij de vrouwen. Ze brengt de tijd op 44u en 14 minuten.
In 1975 beslist men om het evenement om de 4 jaar te laten doorgaan. Het is ook de laatste keer dat hij vereden word op drukke wegen. Dit werd besloten na dat er tijdens deze PBP 2 renners verongelukten. Er kwamen 714 renners aan de start. En de winnaar was een Belg (De Munck) met 2 Fransen in een tijd van 43uur en 27 minuten. De periodes nadien loopt het
aantal deelnemers op tot rond de 3500 van over gans de wereld. Amerkanen, Russen, Australiers….
In 1995 neem ik voor de eerste maal deel samen met enkele vrienden die aangesloten waren bij de “De Vliegende Spaak” in Baardegem. We eindigen in 69 uur en 28 minuten.
Niet slecht voor een eerste keer. Het ruikt naar beter. 4 Jaar later neem ik terug deel met de doelstelling mijn tijd te verbeteren. Maar de weersomstandigheden beslissen er anders over.
Ik krijg een klop van de hamer voor Loudeac. We spreken dan over dagtemperaturen rond de 37°C en ’s nachts rond de 24°C. Men spreekt nu nog van het “slagveld van Loudeac” met
16% van de deelnemers die Brest niet halen. Onderweg moet ik schuilen voor de stekende zon in een burgershuis. Een bereidwillige dame maakt plaats in de living voor een matras, koffie en chocolade.Ik slaap een 3-tal uren. Nadien sleep ik me verder tot Brest in de hoop dat het tij zal keren. Ik vlei me neer op één van de talrijke veldbedden die staan opgesteld in de plaatselijke sporthal. ‘s Morgens is het veel frisser en ik ben terug de oude. Ik kom mijn schoonbroer tegen en samen rijden we laatste 600 km uit. Mijn eindtijd is 73 uur en 28min.. Hiermee wordt het bewijs geleverd dat je zuinig met je krachten moet omspringen.
Ik hou er wel een mooie herrinering aan over. Mijn foto prijkt op de voorpagina van het boekje met de uitslagen. De winnaars(?) staan met een kleine foto te midden van het tijdschrift. Hiermee wil men bewijzen dat er geen winnaars zijn. 1° of 3000 ste. Er gaat evenveel respect uit naar de laatste als naar de eerste. Want deelnemen is belangrijker dan
winnen.
Nu sta ik een voor de 3°keer voor deze uitdaging met een goede voorbereiding op zak, met
meer ervaring, maar niet wetende welke verrassingen deze tocht deze keer zal brengen.

BRM 1000 km van Orchies

Om 19u00 teken ik present in Orchies. Tot mijn verbazing stel ik vast dat er maar 5 deelnemers zijn, 4 mannen en 1 vrouw. We schrijven ons in en maken ons klaar voor de grote tocht, vooraf gegaan door een briefing (Christian Theron). Voor mij is het dan al duidelijk, ik zal deze BRM samen met de anderen fietsen. Dus geen sprake meer van eindtijd 60u00.Wat volgt was ook niet te voorspellen. Mijn metgezellen zijn Hélene (De Haan), Christian (Orchies), Jean-Paul (Antoing) en Jean-Michel (St.Amand les Aux). Aan een gezapig temporijden we naar onze eerste controlepost in Gamaches tot bij de broer van Christian. In de ondergrondse parkeerruimte werd alles in gereedheid gebracht. Koeken, koffie, frisdank.Ondertussen is het beginnen regenen. We blijven niet gespaard van lekke banden.De verlichting doet zijn werk. Ik heb er ééntje op de helm en een vaste op de stuurstang.Andere hebben zelfs verstralers gemonteerd. Een luxe op de Franse donkere wegen.In de omgeving van Londinieres sluit ik even de ogen en het loopt bijna fataal af. In een fractie van een seconde belande ik in de berm. Gelukkig zonder veel erg op wat vuile kledij na. In Duclair nemen we het veerpont over de Seine om iets verderop onze 2° stempel te nemen in Bourg-Achard. Ik probeer zoveel mogelijk foto’s te nemen van deze tocht. Het slaapmoment is gelukkig vergeten en keert niet meer terug. Het wordt zeer warm tot heet en blijkbaar begint dit bij sommige van mijn metgezellen zijn tol te eisen. Verkramt fietsen, vechten tegen de hellingen (want er zijn er wat) met stijgingspercentages van 6% en meer.Ik heb wat voorsprong genomen en heb al wat voorraad ingeslagen in Grandcamp-Maisy. Wat volgt is niet voor herhaling vatbaar. Er werd beslist om in een plaatselijk restaurant wat te eten. Aan tafel gezeten krijgt Jean-Michel het moeilijk. Hij moet naar adem snakken en in de korstte keren sta ik naast hem. Hij verliest enkele seconden het bewustzijn en we vragen om een ziekenwagen te bellen. Gelukkig komt hij terug bij zijn positieve en er wordt terug gebeld dat de ziekenwagen niet meer nodig is. Hélene is verpleegster van beroep en heeft een toestel mee om de suikerwaarde te meten. Resultaat: normaal. Jean-Michel blijft dat beklemmend gevoel behouden. Ondertussen is Christian gevallen tussen de tafels en de stoelen op het terras. Te lage suikerspiegel. Ik vraag me af of het zo verder kan. Een tweede maal slaat hij tegen de grond. We zouden overnachten in een formule 1 hotel in St Lo (50km verder), maar met deze toestanden lijkt dit niet meer aangewezen. We vragen aan de restauranthouder een nabijgelegen overnachtingsmogelijkheid. Het wordt La Cambe (chambre d’hote), uitgebaat door een Engels koppel. Aangekomen blijken onze vrienden al een beetje beter te zijn. De ontvangst is hartelijk. We beslissen om ’s anderdaags om 05u45 te vetrekken. Bij het vertrek giet het pijpenstelen. Met Jean-Michel gaat het niet goed. Heeft geen kracht en oogt slapjes. Nieuw overleg: we gaan hem afzetten in St. Lo waar we hem de trein laten nemen richting huiswaarts. Wat nadien volgt zijn hellingen en nog eens hellingen dwars door “Suisse Normande” met stempelplaatsen: Saint-Pois en Falaise. In Falaise nieuwe stop ter hoogte van de burcht.Jean-Paul is de man die Hélene op sleeptouw neemt en die gedurende de ganse tocht met geen vin van haar wijkt. Hoed af voor deze kerel die zich ten dienste van anderen stelt.In St Andre de l’Eure nuttigen we ons avondmaal. Omelet met frieten, niet bepaald kost voor een wielrenner, maar het smaakt en vult de magen.We moeten ons tocht met verlichting verder zetten tot in Vernon. Er wordt volop feestgevierdin de dorpen en steden. Want het is 14 Juli-> nationale feestdag in Frankrijk. Om 23u45 leg ik me te slapen op een bed van een formule 1 hotel. ’s Morgens om 04u45 wakker en start van ons laatste deel. De eerste kilometers verlopen goed, tot het met Christian niet zo best meer gaat. Ik blijf bij hem, de andere fietsen wat vooruit. Twee lekke banden vallen hem nog ten dele.In Marseille en Beauvaisis is het terug stempelen. Vanaf daar ga ik alleen verder voor de laatste 170km. Met de voorafgaande toestanden in acht genomen en met nog een terugreis met de auto voor de boeg speel ik op veilig, wat mijn metgezellen met niet kwalijk nemen. In Estrees Deniecourt ontvang ik een SMS’je van Kain. Het thuisfront is me niet vergeten. Ik rij door dorpen waar wel huizen staan maar geen levende ziel is te bespeuren, laat staan een plaats om me te bevoorraden. Ik fiets voorbij een hoeve en hoor rumoer op de binnenkoer.Tijd om te stoppen en om wat water te vragen. De bussen worden gevuld en een foto word genomen. Af en toe moet ik eens de weg vragen om te vermijden dat er nog niet meer kilometers dienen gefietst te worden. Op 20 km in Lewarde rij ik lek en ondertussen heeft een spaak het in mijn voorwiel begeven. Voor Marchiennes krijg ik nog een omleiding te verwerken. In Orchies wacht de vrouw van Christian me op. Ze had reed een boodschap tussen de ruitenwisser gestoken waarin ze me feliciteert met de behaalde prestatie. Aankomst 18u15. De anderen zitten dan ongeveer 35km van het einde. Ik neem een douche, eet en drink wat en besluit te wachten op mijn reisgenoten.Ook Jean-Michel en zij vrouw zijn aangekomen om ons te verwelkomen. Blijkt achteraf dat Christian na de stop in Marseille en Beauvaisis er terug is bovenop gekomen. We praten nog wat na om dan afscheid te nemen van mijn vrienden. Al bij al is het nog goed afgelopen, maar het kon in mineur geëindigd zijn. Nu op naar Parijs-Brest-Parijs waar er meer volk zal zijn en het hoogstwaarschijnlijk ieder voor zichzelf zal zijn. Aan Roeboe wil het volgende nog meegeven, onder of boven de 60uur we gaan samen een trappist drinken in Banneux.Enkele details: totaal aantal kilometers: 1042; hoogtemeters: 7.925 meterFoto’s: http://www.mijnalbum.nl/Album=SB4UB86F

Parijs-Brest-Parijs 2007

We beginnen af te tellen voor de 16° Parijs-Brest-Parijs die wordt gereden op 20/08/2007.

Eerst neem ik nog deel aan de BRM 1000km in Orchies (F) van aanstaande donderdag.