Grintahaas (deel 2)

Er zijn een paar maanden voorbij gegaan na de eerste confrontatie op de Bosberg.
Tijdens het tweede deel op het racecircuit in Zolder staat ons een weg- en tijdrit te wachten. Respectievelijke afstanden: 44 en 8 km. De sfeer is gespannen maar gemoedelijk. Niemand wil onderdoen en allen zijn gekomen om te winnen. Ik ook trouwens. Het eerste "koerske" in mijn lange wielercarriére (31 jaar). Eerst worden er een 3 tal ronden achter een "derny" gefietst. In dit geval een wielrenner die het tempo aangeeft. Het gaat reeds vrij snel voor een opwarming. De adrinaline in mijn lichaam begint te stijgen. Als we de start nemen voor de wedstrijd zelf, barst de hel los. Blijkbaar viseren ze mijn wiel. Rijdt er ééntje of twee weg, wacht men tot ik het gat dichtfiets. Val ik aan er zit eentje op mijn wiel. Maar ik blijf ze afbeulen. Het zal me geen goed resultaat opleveren aan de eindmeet. Want in de laatst bocht zit ik op kop en trek de sprint aan (geen koerservaring?). Ik zie er een drietal mij voorbij rijden op enkele meters van de eindmeet. Het straftste van al is, dat ik geklopt word in een milimeterspurt voor de 4° plaats. Toch een klein beetje ontgoocheling. Ze roepen me wel nadien uit als de "morele" winnaar, maar daar ben ik vet mee. Dus moet ik alles terug op een rijtje zetten, mijn moreel opkrikken voor de start van de tijdrit. Mijn startpositie word bepaald door de voorlopige stand (4° positie) in het klassement. Het zal een 7° startpositie worden. Er staat enorm veel wind. De vraag blijft wat een ravage heeft de voorgaande test aangebracht? Blijkbaar veel, heel veel. De tijden komen binnen: 12'09- 12'30 enz. Ik neem me voor dezelfde taktiek toe te passen als op de Bosberg. Een tempo zoeken en aahouden. Ik doe het meer als behoorlijk want mijn eindtijd is 11'22" (gemiddelde 42,2 en een laaste ronde aan 45,4km/u). Niemand komt in de buurt. De tweede strand op 31". Mijn slopingswerk tijdens de wegrit had vruchten afgeworpen. Ik prijk nu op de eerste plaats in het algemeen klassement met nog een MTB-tocht op 27/09 in Grimbergen voor de boeg. Ik besef maar al te goed dat ik de "Grintahaas" niet zal worden. Er is een proef waarvoor je halve punten moet voor inzetten en dat is bij mij de MTB-tocht. Wat ook het resultaat mag wezen, kan ik terugblikken op een paar mooie momenten. Het belangsrijkste van al was "vijanden" tijdens de wedstrijden, "vrienden" na de wedstrijd. Zo beoefent men sport.

Grintahaas (deel 1)

De deelname aan de Grintahaas van het gelijknamige tijdschrift "Grinta" werd voorafgegaan door een bijeenkomst in het Ronde van Vlaanderencentrum in Oudenaarde.
Daar werden de krijtlijnen getekend voor het verdere verloop. Een groepsfoto en individule foto mochten niet ontbreken. Iedereen bracht er zijn punten naar voor waarmee hij/zij wel eens de "Grintahaas" kon worden. We verlieten elkaar onder een optimale sfeer.
De eerste confrontatie is de "Bosberg" in de gemeente Atembeke op 15/03. Scherprechter in de finale van de Ronde van Vlaanderen. Eerst is er een opwarming via "De Muur" van Geraardsbergen. Ik heb de eer de tocht verder te leiden tot de achterkant van de Bosberg. Dus leg ik er nog een extra helling in ter hoogte van Zandbergen.
Ik taxeeer voor de eerste maal mijn tegenstanders. Maar alles blijft compact.
En dan de eerste proef: een onschuldige hand bepaald de startvolgorde. Ik start als 7°. Geen slechte startpositie. Vanuit deze positie kan ik me fixeren op de anderen.
Ik zie ze starten als een pijl uit een boog. Maar achteraf blijkt dat de meesten stilvallen te midden van de helling. Ik doseer, en hoe? In een nimmer aflatend tempo bedwing ik de kasseien. Nooit 1 of 2 tanden minder of meer schakelend.(42x18). De eindbalans 2" achterstand op de 1° in een tijd van 2'42". Iedereen heeft achteraf zijn uitleg. Maar ik ben tevreden.

Start niet gemist

Het jaar is nog maar goed gestart en we zitten weer aan meer dan 5000km.Die microbe voor de fiets blijft maar inwerken.Geen terugslag, iedere dag terug die goesting om naar dat fietsje te grijpen. De ene week al wat meer kilometers dan de andere week. Maar toch met een gemiddelde over de huidige periode van 100km per dag. Nu ik zeker ben dat ik aan Bordeaux-Parijs kan deelnemen, dankzij mijn vriend jefke06(wielertoerist.be) heb ik weer een doel om voor te trainen. Zijn vader zal als volger fungeren. Zijn broer neemt eveneens deel. We tekenen in voor 35u. 28u is voor de hele snelle mannen. We bouwen liever een veilige marge in. Komt daarbij dat ik verkozen werd door het blad Grinta om deel te nemen aan de “Grintahaas”. Later meer hierover.

Start 2008

Na het succesvolle jaar 2007 te hebben afgesloten met 37.000km, zijn we gestart met het jaar 2008. Of het even succesvol wordt dien ik nog af te wachten. Eén doelstelling hou ik me voor ogen, deelname aan Bordeaux-Parijs op 20-21 en 22 juni. Volgens ingewonnen informatie zou het de laatste keer zijn dat deze tocht voor wielertoeristen doorgaat. Dus moeten we er voor gaan. Op wielertoerist.be is mijn nu gestart met een gordel (kleur) toe te kennen volgens de vereden kilometers. Met 2 opeenvolgende zwarte gordels (= boven de 25.000km), kan ik normaal voor minder niet gaan. Het zal normaal een jaar worden van de "constante" afstanden. Geen up's of down's. Alles hangt af van verschillende factoren: werk-ziekte-weersomstandigheden.
Daarom "wait and see"